by Alice Fairclaugh
A. Dane personalne
1. Imiona: Alice
2. Nazwisko: Fairclaugh
3. Data urodzenia: 13 marca 1994
4. Miejsce urodzenia: Derby, Anglia
5. Miejsce zamieszkania: Derby, Anglia
6. Czystość krwi: czysta
7. Teleportacja: tak
B. Więzy rodzinne
1. Rodzina: Alice ma jedynie dwie siostry, obie starsze. Jej rodzice mieli związek z wybuchnięciem pewnego eliksiru, kiedy Alice miała dziesięć lat – nie przeżyli tego.
Najstarsza siostra – Marie – ma aktualnie dwadzieścia osiem lat i to głównie ona zajmuje się domem (jeżeli tylko może). Pracuje w Ministerstwie Magii w Departamecie Przestrzegania Prawa Czarodziejów jako auror.
Druga siostra – Anne – ma dwadzieścia jeden lat i dopiero zaczyna pracę w Ministerstwie Magii, ale już pnie się do góry. Pracuje w Departamencie Magicznych Wypadków i Katastrof i stara się o posadzę amnezjatora.
Dodatkowo jest też rodzina od strony ojca, ale raczej nie utrzymują zbytnich kontaktów z dziewczętami po śmierci ich rodziców. Poza kuzynem - Horacio, który jest dość częstym gościem u nich w domu.
2. Pokrewieństwo: -
3. Status majątkowy: przeciętny
C. Kariera
1. Ukończona szkoła: Hogwart, Hufflepuff
2. Referencje zawodowe: -
3. Wykonywany zawód: -
4. Zarobki: -
C1. Studia
1. Wyniki owutemów:
ZAKLĘCIA – P
OBRONA PRZED CZARNĄ MAGIĄ –Z
TRANSMUTACJA – P
ELIKSIRY – Z
ZIELARSTWO – Z
ASTRONOMIA – Z
OPIEKA NAD MAGICZNYMI STWORZENIAMI – N
MUGOLOZNASTWO – W
NUMEROLOGIA – P
2. Kierunek studiów:
3. Rok studiów: I
D. Wygląd
1. Podstawowe informacje
- Wzrost: 169 cm
- Budowa ciała: dość zgrabna, chociaż wychudzona
- Kolor oczu: szaroniebieskie
- Kolor włosów: ciemny blond
- Cechy charakterystyczne: dołeczki na policzkach, oryginalny styl ubierania się
2. Opis szczegółowy: Alice wygląda na nieśmiałą dziewczynę, zasłoniętą wieloma szalami i burzą ciemnych-blond włosów. Jej szaroniebieskie oczy zdają wyrażać jedynie lęk przed całym światem. Ma dość mały nos i pełne, chociaż często wysuszone i blade usta. Rzadko się uśmiecha, ale kiedy już na jej twarz wstąpi uśmiech, można zauważyć dołeczki na policzkach. Ma długie palce, idealne do gry na pianinie, ale nie grała na nim od śmierci rodziców, więc niewiele pamięta z tej umiejętności. Jest raczej zgrabna, ale trochę wychudzona, a niektóre ubrania wyglądają na niej jak na wieszaku. Siostry obawiają się, że popada w anoreksję i kiedy Alice jest w domu, dokarmiają ją siłą (dlatego też po wszelkich świętach i wakacjach wygląda najlepiej).
Ogólnie jest dość ładną dziewczynką, mimo że niespecjalnie o to dba. Raczej nie stara się podkreślać atutów swojej sylwetki ubraniami, bo wszystko i tak zasłania różnymi chustami, kilkoma warstwami wszelkich bluzek i trochę zbyt luźnymi spodniami.
Mimo wszystko, Alice wygląda dość oryginalnie i ukrywanie się przed światem (jeżeli to w ogóle chce robić) średnio jej wychodzi. Jej styl ubierania się jest dość charakterystyczny, a część ubrań przerabia sama. Nienawidzi wszelkich pierścionków i biżuterii, ale niewiele osób wie (głównie z powodu tego, że jest poowijana szalami), że na szyi ma srebrny łańcuszek z krzyżykiem.
E. Charakter
1. Opis charakteru: pierwsze, co się rzuca w oczy w jej zachowaniu, to nieśmiałość. Wydaje się być wręcz niezwykle nieśmiała, ale tak naprawdę odbiega to od jej prawdziwego zachowania. Alice po prostu nie lubi ludzi, a raczej – dziewcząt. Raczej nie okazuje im jednak niechęci, po prostu unika wszelkich kontaktów. Szybko znika ze swojego dormitorium i późno do niego wraca. Można by też pomyśleć, że też się ich boi. Nie wiadomo, skąd jej się do wzięło, bo raczej nie z domu – z siostrami ma wyjątkowo dobry kontakt. Od urodzenia unikała wszelkich zabaw z innymi dziewczynami i wolała pójść grać w piłkę z mugolskimi kolegami, niż bawić się magicznymi lalkami (a takich miała sporo, głównie po siostrach) z koleżankami.
Jest bardzo ambitna. Za wszelką cenę stara się dorównać siostrom – ba! – nawet je przegonić. Dlatego też, dużo czasu, kiedy unika kontaktu z ludźmi, dużo czyta i uczy się. Nie znosi ludzi, którzy nicnierobieniem osiągają coś w życiu. Jej zdaniem, żeby coś osiągnąć, trzeba na to zapracować.
Rzadko mówi prawdę, rzadko się zwierza (nie za bardzo ma komu), rzadko w ogóle rozmawia z ludźmi. Kiedy jednak już dojdzie do konfrontacji, jest całkiem uprzejma. Może nie zawsze pomoże, ale stara się nie odmawiać, kiedy ktoś o tę pomoc prosi (w szczególności, kiedy jej w stanie pomóc). Trzeba jednak trafić na jej odpowiedni humor.
Zdarza jej się być agresywną, ale jedynie, kiedy ktoś naprawdę nadwyręży jej cierpliwość (a wbrew pozorom, niezbyt ciężko to zrobić). Nie rzuca się jednak na delikwenta z różdżką, czy pazurami - raz uderzy i uzna rozmowę za zakończoną, po prostu odejdzie.
Nie lubi jeść, więc spożywa jedynie niezbędne minimum do poprawnego funkcjonowania i niepopadnięcia w anoreksję (siostry by jej łeb ukręciły, gdyby zachorowała). Jest jednak uzależniona od wszelkich mugolskich witamin, głównie witaminy C, której cały zapas ma na dnie walizki.
O dziwo, lubi spędzać czas w męskich dormitoriach (nie, żeby lubiła ten zapach, czy coś). Właściwie nie wiadomo dlaczego, ale nie ma to nic wspólnego z tym, że poszukuje kandydata na męża… chociaż – kto wie?
Grała kiedyś na pianinie i na skrzypcach, ale z pianinem zerwała w wieku dziesięciu lat. Skupiła się natomiast na skrzypcach, na których również wcześniej się uczyła. Nie gra jednak zbyt często, więc ma sporo braków.
Ludzie ją raczej znają i kojarzą, ale niewiele osób cokolwiek o niej wie. Tych, którzy wiedzą o jej sytuacji w rodzinie można policzyć na palcach jednej ręki. A jeszcze by pewnie zostało trochę.
2. Ciekawostki
- Zainteresowania: mugolska kultura i medycyna, matematyka oraz gra na skrzypcach; z boku wygląda, jakby całą swoją dzienną uwagę poświęcała nauce, a nocną skrzypcom.
- Ulubione: witaminy i koty.
- Inne: nie lubi jedzenia, a słodyczy to nie tknie w ogóle - zwykle faszeruje się różnymi witaminami; lubi spędzać czas sama ze sobą.
F. Przeszłość
Alice, nie będąca jeszcze Alice, przyszła na świat trzynastego marca. Na całe szczęście nie był to piątek (chociaż później szczęścia i tak brakowało całej rodzinie) jako już trzecia córka. Nie wiedziała, czy była wpadką czy nie – wolała nie pytać. A później… nie miała już okazji. Ale po kolei. Alice z początku miała się nazywać Maryanne (pomysł dziadków), ale rodzice uznali, że to byłby kiepski żart (biorąc pod uwagę, że jedna ze starszych sióstr to Marie, a druga Anne), tak więc stanęło na Alice. Samej dziewczynce chyba podobało się imię (albo po prostu uwielbiała rodziców za nieskorzystanie z propozycji dziadków). Była uroczą dziewczynką, chociaż też dość specyficzną i bardzo zdolną. Wolała spędzać czas na nauce gry na pianinie lub skrzypcach, niż zabawy z innymi dziećmi, a z drugiej strony, uwielbiała grać w mugolską piłkę nożną, a czasem zaszywała się w pokoju i czytała książki. W wolnych chwilach uczyła się też szycia. I to wszystko, zanim skończyła dziesięć lat. Pozostałym siostrom też nie można było odmówić różnych zdolności (Marie gra od prawie dwudziestu lat na pianinie i jest w tym naprawdę dobra), ale Alice wchłaniała wszelką wiedzę jak gąbka wodę. Rodzice straszyli ją, że urośnie jej głowa od tego (przestraszyła się!).
Kiedy jednak miała dziesięć lat i parę miesięcy, a najstarsza siostra dopiero zaczynała pracę (po studiach aurorskich), rodzice Alice zostali zamieszani w jakiś spisek, czy akcję i ponoć byli winni wybuchu nieznanego eliksiru, który poza nimi, uśmiercił też dwójkę innych ludzi, a jedna kobieta trafiła do Munga i przez dość długi czas była w stanie śpiączki.
Po tym wydarzeniu, Alice zmieniła się nie do poznania. Stała się bardziej skryta, małomówna i przestała jeść. No, przynajmniej tyle, ile wcześniej, bo już zaczynała mieć problemy ze zbyt dużą wagą. Zmizerniała, przestała grać na pianinie (na skrzypcach jeszcze czasem pogrywa, ale raczej rzadko – głównie w środku nocy, budząc przy tym cały szkolny dom, a w Derby dodatkowo też sąsiadów).
W wieku jedenastu lat dostała list z Hogwartu, a potem było już z górki. Tak przynajmniej się wydawało. Póki co, uczy się ambitnie i ma zamiar pójść w ślady sióstr.