pomiędzy książkami

Jestem fajnym chłopcem i chciałbym mieć kilku znajomków!

Obecnie nie mam za wielu przyjaciół, jednym z nich na pewno jest Jamie, któremu bezgranicznie ufam. Możemy powiedzieć sobie wszystko. Natomiast Milan to też taka lepsza kumpela, poza tym jest ładna zarówno jako chłopiec, jak i dziewczynka, nie obchodzi mnie, czy skacze po drzewach, czy sunie po korytarzu na obcasach, leży i ogląda sufit, lata na miotle. Tak się poznaliśmy, dostała kaflem, biedna. Teraz wychodzę na chama. Mimo to bardzo ją lubię!
Z zainteresowaniem obserwuję zmiany zachodzące w Yvette, jeszcze niedawno zdeptałaby kokardę, która teraz gości na jej głowie. Nie wiem jednak, czy mi to pasuje.
Dzięki Jamiemu pogodziłem się z Leigh, nawet nie pamiętam, o co nam kiedyś dawno poszło, w każdym razie od dawna nie drzemy kotów o byle błahostki. Podobnie mam z Sabriel, chociaż w sumie nie tak samo. Z nią urwał mi się kontakt, prawie z dnia na dzień i to było przykre. Ale teraz znowu rozmawiamy i poznajemy się na nowo.
Śmiem podejrzewać, że Belle trochę się we mnie kocha, mimo to twierdzę, że to fajna dziewczyna i nie przeszkadza mi jej obecność. Trochę dziewcząt już się koło mnie kręciło, ale nie z każdą utrzymuję pozytywne kontakty. Z Kitty na przykład wciąż się spotykam i gadam o wszystkim przy kuflu piwa.
A Holly tak mnie onieśmiela, że zapominam języka w gębie. Szkoda, że ona jest królową szkoły, a ja zaledwie pyłkiem przy bucie...
Z Kordelią widuję się w bibliotece, polecamy sobie wzajemnie ciekawe i warte uwagi książki. Jest bardzo miła i cieszy mnie to, że wyszła z tej depresji.
(...)

Proszę o więcej, więcej, więcej!