by LOTTIE ATTWOOD
A. Dane personalne
1. Imiona: Charlotte 'Lottie'
2. Nazwisko: Attwood
3. Data urodzenia: 13.03.1995 r.
4. Miejsce urodzenia: Edynburg, Szkocja
5. Miejsce zamieszkania: Edynburg, Szkocja
6. Czystość krwi: 1/4
7. Teleportacja: -
B. Więzy rodzinne
1. Rodzina:
Uma Attwood - matka Lottie, czarodziejka półkrwi, co niestety odbiło się piętnem na jej życiu. Kiedy rodzice Umy się poznali, nie mieli nic przeciwko, że jest to związek czarodzieja i mugolki. Niestety, nie przewidzieli, że ich dziecko stanie się ofiarą licznych kpin i prześladowań z powodu niepełnego czarodziejskiego pokolenia. Uma nigdy nie przyznała się do tego rodzicom, a mimo to popełniła ten sam błąd, wychodząc za mąż za mugola. Chorobliwie bała się o swoją córkę, jednak na szczęście, dziewczynka nigdy nie była z tego powodu prześladowana.
40 lat, w Hogwarcie należała do Hufflepuffu, obecnie uzdrowicielka w Szpitalu Św. Munga
Karl Attwood - mugol, ojciec Lottie. Mężczyzna trudniący się branżą ortopedyczną. To właśnie dzięki kuli ortopedycznej, o którą przypadkowo potknęła się Uma, spacerując po mugolskim sklepie, rodzice Lottie mieli okazję poznać się i zakochać od pierwszego wrażenia. Karl byłby w stanie oddać dla swojego dziecka absolutnie wszystko, ale nigdy się do tego nie przyzna. Musi przecież zachować honor mężczyzny!
42 lata, mugol, właściciel sklepu ze sprzętem ortopedycznym
Lottie nie ma rodzeństwa, z powodu czego bardzo ubolewa.
2. Pokrewieństwo: -
3. Status majątkowy: powyżej przeciętnej
C. Szkoła
1. Rok nauki: VII
2. Dom: Hufflepuff
3. Przedmioty: mugoloznawstwo, historia magii, zaklęcia, zielarstwo
D. Wygląd
1. Podstawowe informacje
- Wzrost: 165 cm
- Budowa ciała: raczej anemiczna
- Kolor oczu: niebieski
- Kolor włosów: rudzielec
- Cechy charakterystyczne: -
2. Opis szczegółowy:
Jest tak delikatna i krucha, że można odnieść wrażenie, że w każdej chwili jest w stanie rozpaść się na milion drobnych kawałeczków. Zawdzięcza to porcelanowej, prawie śnieżnobiałej skórze, wyraźnie kontrastującej z subtelnymi piegami, którymi upstrzone jest ciało Lottie. Mały, lekko zadarty nosek i czerwone, pełne usta tylko dodatkowo uwydatniają ten efekt.
Attwood bardzo często się rumieni i to na tyle intensywnie, że jej policzki błyskawicznie pokrywają się zawstydzającą purpurą. Stara się na wszelkie sposoby maskować to zjawisko, ale wychodzi jej to z marnym skutkiem. No cóż, taka jest już Lottie, z wyrazu jej twarzy można czytać jak z książki. Przynajmniej nie musi się zbytnio nagadać, ot co.
Ma intensywnie niebieskie oczy, wpadające wręcz w granat. Można w nich znaleźć tęsknotę, miłość, zaufanie, ale i też strach. Rzadko kiedy spojrzenie mówi tak wiele. Dlatego stara się ukrywać oczy pod wachlarzem długich rzęs. Taka niema konfrontacja bardzo ją frustruje.
To naturalny rudzielec. Nigdy nie eksperymentowała z kolorem włosów ani nie zmieniała radykalnie ich długości. Zawsze sięgały do połowy pleców, choć publiczność najczęściej miała okazje widzieć je spięte w wysoką kitę lub niesforny kok. Już wystarczająco rzucała się w oczy, więc wymyślne stylizacje nie były jej potrzebne do szczęścia.
Zawsze stawia na naturę, dlatego można ją nazwać przedstawicielką subtelnego, czystego piękna. Nie zabiega o uwagę, nie kokietuje, nie stroi się. Bieżące trendy mody nie są jej znane, ubiera się zgodnie z własnymi przekonaniami i gustem. Czasem zazdrościła swoim rówieśniczkom wielkomiejskiej swobody, umiejętności eksperymentowania ze strojem, ale gdzieś w głębi duszy czuła, że to nie dla niej, że nie aspiruje tak wysoko, a panie z okładek czasopism nie stanowią dla niej inspiracji. Dlatego w jej stylizacjach dominowały jasne kolory, dodające świeżości i zwiewności. Podsumowując, stroniła od nonszalancji i ekstrawagancji.
E. Charakter
1. Opis charakteru:
Lottie postrzega świat jak dziecko, odbiera wszystkie impulsy i bodźce bardzo emocjonalnie, dlatego wszelkie relacje międzyludzkie są dla niej oczywiste do rozszyfrowania. W towarzystwie silnych osobowości czuje się zagubiona, wręcz stroni od nich, co sprawia, że ludzie podświadomie pragną się nią opiekować i stanowić dla niej podporę. Bo kto chciałby skrzywdzić taką niewinną, czystą osobę?
Nad jej koordynacją ruchowo-wzrokową można już tylko płakać. Jest w stanie potknąć się o absolutnie wszystko i upaść w najmniej oczekiwanym momencie. Zanim ktokolwiek zdąży się rzewnie roześmiać, Lottie zgrabnie wstaje, otrzepie z kurzu swoje odzienie i uśmiechnie się tak pięknie, że potencjalne ironiczne komentarze towarzysza nie poznają światła dziennego.
Uwielbia muzykę, głównie dlatego, że słyszy ją wszędzie dookoła. Nawet stukot obcasów na schodach łączy się dla niej w interesującą melodię. Jest multiinstrumentalistką samoukiem, obcowanie z coraz to nowymi instrumentami daje jej niesamowitą radość i satysfakcję.
Nie umie się bronić. Nie ma wystarczająco dużo odwagi, by pogrozić piąstkami czy posłużyć się ostrym językiem. Negatywne opinie i docinki po prostu przyjmuje do wiadomości i potem długo się z tym męczy. Nawet nie jest w stanie uciec od tego. Może tylko skulić się w kłębek i czekać, aż ktoś skończy. Aż się zlituje... Aż odejdzie... Nie róbcie jej krzywdy, dobrze?
Jest przewrażliwiona na punkcie swojego imienia. Nie znosi, jak ktoś zwraca się do niej Charlotte. Wtedy czuje się zagrożona i wytrącona z naturalnego rytmu. To dla niej gorsza tortura, niż przemoc cielesna. Ma być po prostu Lottie i już. Dlaczego tak się dzieje? Tego nie wiem nawet ona sama.
Każdy, kogo darzy przyjaźnią i zaufaniem jest prawdziwym szczęściarzem. Panna Attwood jest w stanie zrobić absolutnie wszystko dla swoich przyjaciół. Niestety, jest od nich trochę uzależniona i gdy nie dają znaku życia zbyt długo, staje się markotna i zazdrosna. Boi się, że bliscy ją opuszczą. Kocha ich całym sercem i śmiertelnie obawia się zranienia i odrzucenia.
Z kolei nieznajomi nie mogą jej nawet dotknąć. Gdy tylko ktoś wyciągnie w jej stronę rękę, zaraz się płoszy i oddala. Musi mieć swoją małą przestrzeń, której absolutnie nikt nie może zaburzyć.
2. Ciekawostki:
- Zainteresowania: jest cichą fanką Quidditcha, muzyka i wszystko co z nią związane
- Ulubione: pasjonatka czekoladowych żab i imbirowej herbaty
- Inne: ma alergię na kurz
F. Przeszłość
Lottie urodziła i wychowała się w Edynburgu, stolicy Szkocji. Dzieciństwo spędziła w bardzo urokliwej okolicy, dlatego szybko wykształciła się w niej wrażliwość na piękno. Była bardzo wyczekiwanym i, jak się okazało, jedynym dzieckiem. Dlatego rodzice nigdy nie szczędzili jej pieniędzy, które niezbyt interesowały małą Lottie. Chowała galeony pod poduszką lub po prostu oddawała je bardziej potrzebującym koleżankom. Oczywiście, wszystko w tajemnicy przed rodzicami.
Fascynował ją świat magii, dlatego wiele czasu spędzała z dziadkiem, który był dla niej prawdziwym wzorem do naśladowania. Niezgrabnie wymachiwała jego różdżką, doprowadzając do dziwnych eksplozji w domu.
Rodzice nerwowo zaciskali kciuki, gdy Lottie skończyła jedenaście lat. Mieli nadzieję, że dostanie list z Hogwartu i mogliby wreszcie odetchnąć z ulgą, że jest wyraźnie udokumentowane na piśmie, że mają w domu małą czarownicę. Na szczęście, doczekali się. A to wszystko z obawy przed tym, że ojciec Charlotte był mugolem. Przemieszana krew już nie daje takiej pewności, prawda? Ostatecznie Lottie spakowała walizki i ruszyła do Hogwartu, by zacząć magiczną edukację.
Przez pierwsze pięć lat nauki nie rzucała się za bardzo w oczy. Nie udzielała się towarzysko, z imienia znała co najwyżej kilka osób ze swojego rocznika. Za to z zapałem oddawała się swoim pasjom - ćwiczyła grę na instrumentach, z namaszczeniem zaczytywała się w książki o zielarstwie. Po wakacjach przed szóstą klasą wróciła z mocnym postanowieniem metamorfozy. Coś w końcu musi się zmienić w jej szarym życiu. Ciekawe, na ile procent uda jej się zrealizować ten teoretycznie niemożliwy plan.