by Vivien Abberline
1.Imię: Vivien Scarlet
2.Nazwisko: Abberline, z domu Tinley
3.Data urodzenia: 12 stycznia 1984r.
4.Rodzina:
Rodzina to jeden z tematów tabu. O niej się nie rozmawia przy pani Abberline, nie wypytuje, nawet nie wspomina.
Z tego, co powszechnie wiadomo(nie udało jej się bowiem zachować swego pochodzenia w zupełnej tajemnicy, zbyt dużo fałszywych przyjaciół pamięta jej hogwarckie czasy) wywodzi się z niezbyt zamożnej, żeby nie powiedzieć biednej familii. Co z tego, że o chlubnej historii i wielkim drzewie genologicznym. Niektórzy podszeptują, że była to wręcz arystokracja, ale ile w tym prawdy?
Tinleyowie od zawsze byli czystej krwi, nastawieni przeciw mugolom, szanowani przez społeczeństwo czarodziei. Jeszcze na kilka lat przed urodzinami swej najmłodszej – co sugeruje, że ma rodzeństwo – latorośli posiadali spory majątek. Niestety, hulaszczy tryb życia ojca Vivien szybko sprowadził na rodzinę widmo rychłego upadku. Wspomnienia z dzieciństwa nie są więc najszczęśliwsze, bogate w takie obrazy jak sprzedawanie dziedzictwa i rodzinnych pamiątek, by tylko odwlec przejecie rodowej siedziby – podobno był nią jakiś zamek na południu Szkocji, ale nigdy tego nie potwierdziła – oraz w napady furii i krzyk pijanego rodziciela.
Zwał się on Thomas Tinley, z zawodu był dziedzicem, kochał hazard bardziej niż własne dzieci i żonę. Zmarł kilka lat temu w jednym z domów spokojnej starości – samotnie.
Matka - a była nią Amanda Tinley, z domu Murray - umarła gdy pani A. była jeszcze dziewczynką. Zapamiętała ją jako kobietę o wielkim sercu i wrażliwości, łagodną, obdarzoną przyjemnym usposobieniem. Była stanowczo zbyt dobra dla swojego męża – gdy jeszcze żyła jakoś udawało się poskromić jego zły charakter i pilnować rodzinnych funduszy. Po śmierci wszystko opanował potworny chaos. Zrozpaczony przedwczesnym odejściem małżonki, a zarazem wolny od jej wpływu Thomas folgował swoim złym nawykom i dał im się w pełni rozwinąć, doprowadzając ród do upadku.
Vivien ma jeszcze trzech starszych braci, nie utrzymuje z nimi kontaktu. Niektórzy mówią, że odziedziczyli w spadku nie tylko ojcowskie długi, ale też jego pociąg do hazardu i szybkiej miłości bez zobowiązań.
Sześć lat temu na drodze jeszcze-panny Tinley stanął Evan Abberline. Starszy od niej o ponad pół wieku, nie przejmując się kąśliwymi uwagami oraz niewielkim posagiem wybranki, wziął ją za żonę. Przeżyli razem prawie pięć lat, aż do jego śmierci 15 grudnia 2008r. Nie mieli dzieci. Odziedziczyła po nim posiadłość (w której nie mieszka), dość spory majątek (z którego rzadko korzysta) i nazwisko (z którego jest dumna i dzięki któremu mogła odciąć się od własnych korzeni). O nim też się nie rozmawia.
5.Czystość krwi: Czysta
6.Wygląd:
Nie raz spotkałeś na swej drodze kobiety, które w pierwszym momencie uznałeś jedynie za przyzwoite, a po dłuższej chwili za intrygująco piękne. Do tego typu zalicza się również Vivien.
Jej sylwetka jest przyjemna, proporcjonalna, choć w mniemaniu niektórych – zbyt szczupła. Nie charakteryzuje się bowiem bujnymi kształtami. Mimo wszystko, nie można jej zarzucić braku jakiejś części ciała, biust, choć niezbyt obfity, znajduje się tam, gdzie powinien. Biodra są na tyle szerokie, by mogła się pochwalić wcięciem w talii. Jej atutem, którego nie ukrywa, są bez wątpienia nogi – zgrabne, długie, smukłe. Ma też bardzo delikatne dłonie, o podłużnych palcach i owalnych paznokciach – często muśniętych bezbarwnym lakierem.
Jest wysoka, mierzy ponad 170 centymetrów.
Skupmy się teraz na twarzy. Zacznę od tego - bo od czegoś zacząć trzeba, a przedłużanie tylko wzbudza ciekawość - że okalają ja długie kosmyki w kolorze miedzianego brązu. Typowe dla rodowitej Szkotki, więc nie jest to specjalnym zaskoczeniem. Lekko falowane, zadbane i lśniące – wciąż dodają jej dziewczęcego uroku. Długość odpowiednia, nie za długie – przez co nie męczą, ale i nie za krótkie, dzięki czemu poddają się najróżniejszym praktykom fryzjerskim.
Twarz owalna, o delikatnych rysach, ładnie uwypuklonym czole, świeżych licach i szpiczastym podbródku. Smukły nos pokrywają piegi, zgrabnie wykrojone usta – czerwona szminka. Oczy migdałowe, najczęściej podkreślone wąską kreską czarnej kredki, o ładnym, ciemnozielonym kolorze. Na pierwszy rzut oka – urodziwa. Jednak gdy skupisz na niej większą uwagę, poświęcisz czas, by poznać bliżej, dostrzeżesz, że z każdym kolejnym słowem czy gestem staje się coraz piękniejsza. Uśmiech, który pojawia się gdy opowiada o czymś miłym, podobnie jak iskierki zaciekawienia w oczach dodają uroku i rozświetlają jej twarz. Gdy perliście zaśmieje się z twojej trafnej uwagi czy żartu – na policzkach pokażą się dołeczki, co bez wątpienia sprawi, wyda się jeszcze słodsza. Razem spacerując, dostrzeżesz jak jej włosy mienią się tysiącem odcieni, jak płynne i pełne gracji są ruchy, jak nos urokliwie marszczy się, a oczy mrużą, gdy oślepia ją słońce, jak piegi stają się bardziej wydatne. To wszystko sprawia, że w bliższych jej kręgach uchodzi za piękną.
Zadbana. Nie pozwala sobie na połamane paznokcie czy inne mankamenty. Korzysta z takich mugolskich wynalazków jak kremy z filtrem, bo posiada nadzwyczaj wrażliwą skórę i chwilowe przebywanie na ostrzejszym słońcu kończy się zaczerwienieniem, a nawet – bolesnym oparzeniem. Jest uczulona niemal na wszystko, musi więc uważać.
Ubiera się elegancko. Jako, że jest w żałobie, w jej garderobie króluje czerń. Przepada jednak za cieplejszymi barwami, brązami czy zieleniami i lubi kwiatowe wzory. Nie zdarzają się jej żadne wpadki, zawsze potrafi dostosować swój ubiór do sytuacji, w jakiej się znajduje. Na oficjalne przyjęcie wybierze więc elegancką suknie, na ogrodowe – niezobowiązujący kostiumik, a na spacer wygodne spodnie.
7.Charakter:
Nie do zdefiniowania, nie do poznania przy pierwszym, piątym, czy dziesiątym spotkaniu. Są tacy ludzie, którzy zaskakują przez całe życie, którzy więcej ukrywają niż pokazują światu, którzy dobrze czują się we własnym towarzystwie i nie potrzebują do szczęścia innych. Vivian jest dumną przedstawicielką wąskiego grona prawdziwych samotników. Nie, nie jest cynicznie-ironiczną kobieta, która na każda próbę zbliżenia się reaguje agresywnym warknięciem, a na sympatię – gniewem. To dobrze wychowana osoba, o nienagannych manierach, która z uprzejmością przywita się ze światem, by potem bez wyrzutów sumienia zamknąć drzwi. Wda się w pogawędkę z sąsiadką czy mężczyzną spotkanym w barze, więcej będzie słuchać niźli mówić – ale nawet, gdy z jej ust wyleje się potok słów nie będziesz mógł się oprzeć wrażeniu, że przedstawia Ci tylko część swojego zdania na ów temat, jeśli w ogóle. Mistrzyni w udzielaniu nie-odpowiadających odpowiedzi. Mimo to ludzie lubią przebywać w jej towarzystwie, błagają o każde mruknięcie, choć jedno zdanie wypowiedziane jej lekko zachrypniętym – papierosy – głosem. Nie zabrania im tego, jednak jasno stawia nieprzekraczalną granicę swej prywatności i życiowej przestrzeni.
Ceni sobie słowa, z jej ust nie wydobywają się niepotrzebne pomruki, część swoich odczuć – jeżeli akurat ma ochotę podzielić się nimi ze światem – wyraża gestami i mimiką twarzy.
Posiadaczka nieograniczonej wyobraźni, osoba kreatywna i utalentowana, chorobliwie ambitna i do perfekcji pedantyczna. Nie toleruje nieścisłości oraz chaosu u siebie i innych, lubi mieć wszystko poukładane, w najlepszym porządku, zaplanowane od początku do końca.
Uwielbia luksus i wygodę, ceni sobie wolność i niezależność. Chce mieć poczucie, że wszystko zawdzięcza sobie, nie korzysta więc ze spadku pozostawionego jej przez męża – bez szemrania oddała większość jego dzieciom z pierwszego małżeństwa – stara się utrzymać sama. Mimo to ciągnie się za nią opinia Czarnej Wdowy, która jedynie dla statusu majątkowego wyszła za swojego świętej pamięci małżonka. Jak było naprawdę – nie wiadomo, ale łatwo ją zirytować mówiąc takie rzeczy.
Zalicza się do tych cierpliwych i spokojnych, którzy wszelkie emocje tłumią w sobie, mimo to coraz łatwiej wyprowadzić ją z równowagi i doprowadzić wręcz do furii. Wtedy krzyczy, rzuca czym popadnie, nawet bije i drapie. Mimo to posiada pewną barierę, w jej mniemaniu klasę, bo stara się nie okazywać, że coś ją uraziło przy osobach trzecich i w miejscach publicznych. Jeżeli musi z kimś poważnie porozmawiać, robi to zazwyczaj na osobności.
Nie daje sobą manipulować, ma na tyle silny charakter, że to zazwyczaj ona narzuca innym swoją wolę. Wolny strzelec, ma problemy z dostosowaniem się do ogółu, łamię reguły jak tylko się da. Stara się, mimo wszystko, nie być cyniczna czy ironiczna, choć głupota ludzka skutecznie jej to uniemożliwia.
Lubi gotować, mimo pedantyzmu nie przepada za sprzątaniem – ma od tego domowego skrzata – i kocha spać do późna. Pali tylko długie i cienkie papierosy, pije jedynie drogie drinki. Trudno ją oczarować. Jeszcze trudniej zaskarbić sobie jej sympatię. A co do zaufania - to nie ma żywego, któremu udało się je zdobyć.
8.Referencje zawodowe:
Od opuszczenia szkoły – wyniki miała najlepsze na roku – pisuje do różnych gazet felietony. Po śmierci męża aktywność jej pióra znacznie się zwiększyła, planuje współpracę z kilkoma dziennikami. Stara się też o posadę spikerki w jednej z niezależnych rozgłośni radiowych. Mimo swojego charakteru lubi udzielać się w mediach, ma coś do powiedzenia światu, a taka praca wydaje jej się najlepsza.
9.Wykonywany zawód: publicystka (300g), osoba publiczna (500g)
10.Historia postaci:
Chodzą słuchy, że urodziła się jako najmłodsze dziecko, że jest już sierotą. Chodzą słuchy, że była w Slytherinie i była prefektem naczelnym. Chodzą słuchy, że najlepiej na roku zdawała wszelkie egzaminy. Chodzą słuchy, że już jako dwudziestolatka wyszła za mężczyznę, który mógłby być jej dziadkiem. Tak, ludzie lubią gadać.